Moksa

W chinach medycyna chińska nazywana jest „Zhen jiu”. Zhen oznacza igłę, symbolizuje akupunkturę, jiu oznacza moksę i leczenie moksą.

Te dwie metody w połączeniu wspierają się nawzajem i razem tworzą medycynę chińską, choć na zachodzie akupunktura jest dużo bardziej popularna.

W Ling Shu zapisane jest: „W przypadku chorób, których nie da się leczyć za pomocą nakłuwania, zastosuj moksowanie”.

Do moksowania używane jest preparowane zioło Artemisja chinensis ( bylica), żarzące się zioło powoduje wytworzenie
ciepła, które wnika bardzo głęboko w tkanki, powodując przekrwienie narządów wewnętrznych i tkanek układu
ścięgnisto-mięśniowego.

Powszechnie moksa stosowana jest do leczenia:
  - zaburzeń związanych z wniknięciem patogenu
    jak zimno, wiatr, wilgoć
  - zaburzeń trawienia, z wymiotami i biegunką
  - zaburzeń mięśniowo-stawowych, z bólem i drętwieniem
    jak np. syndrom Bi
  - przy opadaniu narządów
  - w niepłodności męskiej i żeńskiej

Jest również techniką przedłużania życia, usuwa zmęczenie, odbudowuje nasze zasoby energetyczne.
Moksa ma silne działanie na układ nerwowy i immunologiczny, jest bardzo przydatna do leczenia
ciężkich, przewlekłych chorób ukł. nerwowego.

Istnieje ponad 100 różnych technik moksowania, to niektóre z nich, które stosuję: